เขียนในรูปแบบ Vancuver) คือเรียงลำดับตามเนื้อหา โดยใส่หมายเลขกำกับเป็นตัวยกในเนื้อหา หมายเหตุ : เนื้อรวมแล้วไม่เกิน 10-12 หน้ากระดาษ การเขียนเอกสารอ้างอิง โดยใช้รูปแบบแวนคูเวอร์ โดยใช้หลักการดังนี้ 1)การอ้างอิงในส่วนเนื้อหา ไม่ว่าจะเป็นตัวเนื้อหาเอง,ตาราง,และรูปภาพต่างๆให้ใส่ตัวเลขอาระบิค เป็นตัวยกในวงเล็บ () หรือ[] ท้ายข้อความที่อ้างอิงและให้ตัวเลขอยู่ในระดับบรรทัดเดียวกับเนื้อหาโดยเรียง ลำดับก่อนหลังตามการอ้าง 2) ไม่ควรใช้บทคัดย่อ (abstracts) เป็นเอกสารอ้างอิง 3) หลีกเลี่ยงการอ้างอิงเอกสารติดต่อสื่อสารระหว่างบุคคล (personal communication) เว้นแต่ว่า เป็นข้อมูลที่สำคัญที่หาไม่ได้จากสิ่งตีพิมพ์สาธารณะต่างๆ ซึ่งกรณีนี้ควรอ้างอิงชื่อบุคคล และวันที่ที่ติดต่อ สื่อสารภายในวงเล็บด้วย บทความในวารสาร (Journal Article)

1.1) ผู้แต่งเป็นบุคคล รูปแบบ : ชื่อผู้แต่ง. ชื่อเรื่อง. ชื่อย่อของวารสาร. ปีพิมพ์; เล่มที่(ฉบับที่):เลขหน้า แต่งเป็นบุคคล

1.2) ผู้แต่งเป็นหน่วยงานหรือสถาบัน

1.3) ผู้แต่งมีทั้งเป็นบุคคล และเป็นหน่วยงาน

1.4) กรณีที่ไม่มีชื่อผู้แต่ง ให้เขียนเริ่มต้นด้วยชื่อเรื่อง

1.5) วารสารเล่มเสริม (volume with supplement) สังเกตได้จากเลขหน้าจะมีตัวอักษร S อยู่ด้วย

1.6) วารสารที่มีฉบับเสริม (issue with supplement)

1.7) วารสารเล่มที่มีตอนย่อย (volume with part)

1.8) วารสารฉบับที่มีตอนย่อย (issue with part)

1.9) วารสารที่มีเฉพาะฉบับที่ ไม่มีเล่มที่ (issue with no volume)

2.1) หนังสือที่ผู้แต่งเป็นบุคคล

2.2) หนังสือที่ผู้แต่งเป็นบรรณาธิการ (editor) หรือผู้รวบรวม (compiler)

2.3) หนังสือที่ผู้แต่งเป็นหน่วยงานหรือสถาบัน

2.4) หนังสือที่มีผู้เขียนเฉพาะบท และมีบรรณาธิการของหนังสือ (chapter in a book) รูปแบบ : ชื่อผู้แต่ง. ชื่อบท. ใน: ชื่อบรรณาธิการ, บรรณาธิการ. ชื่อหนังสือ. ครั้งที่พิมพ์. เมืองที่พิมพ์: ชื่อสำนักพิมพ์; ปีที่พิมพ์. หน้าแรก-หน้าสุดท้ายของบท.

2.5) วิทยานิพนธ์(Thesis/Dissertation) รูปแบบ : ชื่อผู้เขียน. ชื่อเรื่อง [ประเภทหรือระดับปริญญา]. เมืองที่พิมพ์: ชื่อมหาวิทยาลัย; ปีพิมพ์.

วารสารนี้เป็นลิขสิทธิ์ของโรงพยาบาลหนองคาย